Nie zawsze prokurator decyduje o statusie podejrzanego – wywiad z adw. drem Andrzejem Malickim
04.11.2024
Wspólnicy Spółki Malicki i Wspólnicy sp. j., a to Wspólnik Założyciel adw. dr Andrzej Malicki oraz adw. dr Anna Malicka – Ochtera udzielili porad z zakresu prawa medycznego w dobie pandemii wirusa Covid-19 dotyczących zasad postępowania w przypadku zakażania.
Nie ma obowiązku spełniania czterech kryteriów do zdalnego kwalifikowania na przeprowadzenie tekstu na koronawirusa.
Czy lekarz może wysłać pacjenta na test, jeśli nie ma typowych objawów koronawirusa?
Podstawa prawna do zlecenia testu na obecność koronawirusa to rozporządzenie ministra zdrowia z 8 października 2020r. ws standardu organizacyjnego opieki zdrowotnej nad pacjentem podejrzanym o zakażenie lub zakażonym wirusem SARS-CoV 2. Zlecenie badań diagnostycznych w kierunku wirusa, w tym testu molekularnego RT-PCR, wymaga stwierdzenia przez kierującego lekarza, przy uwzględnieniu aktualnej wiedzy medycznej, wskazań do wykonania takich badań. Problematyczna okazuje się w praktyce interpretacja pojęcia „wskazania” do wykonania testu, zwłaszcza w sezonie jesiennym, gdy infekcje są powszechne, też niezwiązane z Covid-19. Nie ma dziś obowiązku spełniania czterech kryteriów (gorączka, duszność, kaszel, utrata węchu lub smaku) do zdalnego kwalifikowania do testu. Lekarz może zlecić wykonanie testu bez względu na liczbę objawów typowych dla zakażenia SARS-CoV2. Decydujące jest zatem przekonanie lekarza o potrzebie przeprowadzenia testu u konkretnego pacjenta.
Czy jeśli zakażony zakończy izolację, ale jego domownicy nie zakończyli kwarantanny, może już wychodzić z domu?
Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej z powodu narażenia na zakażenie, np. po kontakcie z osobą chorą na Covid-19. Co do zasady kwarantanna trwa dziesięć dni. Jednak w niektórych przypadkach okres ten jest dłuższy, np. wobec osób przebywających na kwarantannie w związku z zachorowaniem współdomownika. Kwestie zasad odbywania tzw. kwarantanny i izolacji w związku z Covid-19 reguluje rozporządzenie Rady Ministrów z 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Zgodnie z wprowadzonymi regulacjami osoba prowadząca wspólne gospodarstwo domowe z osobą, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS-CoV-2 lub z nią zamieszkującą, od dnia uzyskania przez osobę, u której stwierdzono zakażenie wirusem SARS CoV-2, pozytywnego wyniku testu, jest obowiązana poddać się kwarantannie trwającej do upływu siedmiu dni od dnia zakończenia izolacji osoby, z którą prowadzi wspólne gospodarstwo domowe lub zamieszkuje. Stąd kwarantanna jest o siedem dni dłuższa aniżeli izolacja osoby, u której chorobę wykryto. Ważne przepisy o kwarantannie weszły w życie 3 listopada 2020 r., a ich intencją było aby osoba zamieszkująca z osobą izolowaną poddała się rzeczywistej kwarantannie już od momentu uzyskania przez współmieszkańca dodatniego wyniku testu, zanim organy powiatowej inspekcji sanitarnej, prowadząc dochodzenie epidemiczne, zadzwonią do tej osoby i wprowadzą jej dane do systemu.
Czy ozdrowieniec jest zwolniony ze stosowania zasad bezpieczeństwa?
Zasady bezpieczeństwa w związku ze stanem epidemii określa rozporządzenie Rady Ministrów z 9 października 2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. Obowiązek zakrywania przy pomocy odzieży, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego ust i nosa wynika wprost z § 27 rozporządzenia. Wśród wskazanych w tym paragrafie zwolnień przedmiotowych i podmiotowych ( przykładowo dziecko do ukończenia piątego roku życia) nie znajdują się tzw. ozdrowieńcy, czyli osób, które przeszły chorobę. Aktualne rozwiązanie wydaje się zasadne ze względu na solidarność społeczną, a także brak pewności badań na temat możliwości zakażenia, czasu utrzymywania się przeciwciał i powtórnego zachorowania.
18.11.2020, dr Andrzej Malicki, dr Anna Malicka-Ochtera
04.11.2024
19.04.2024
04.03.2024